تاریخچه آبنما

شاید بتوان پیدایش آبنما را به روم باستان نسبت داد. اولین بار، در هزار سوم قبل از میلاد مسیح، در بین النهرین، روم و ایران باستان، آبنما ساخته شد. درقرن پانزدهم میلادی اولین آبنماهای درونی در ویلای افراد متمول اجرا گردید.

آبنما در معماری باغ‌های ایرانی

از دیر باز وجود آب نما و استخر در باغ‌های ایران یکی از اصلی ترین فاکتور های احداث باغ بوده است .حوض‌های باغ‌های قدیمی دارای عمق زیاد و چندین فواره در مرکز بوده‌اند. نمونه مهم این حوض‌ها استخر باغ بزرگ هزار جریب است که در دوره صفویه در اصفهان احداث شد و چهارصدوپنجاه فواره داشت.

در ایران باستان آب نماد روشنایی و طهارت و پاکی قلمداد می‌شد و از اهمیت بالایی برخوردار بود. شاید علت این امر وضعیت اقلیمی و جغرافیای ایران بوده است . آب این مایه حیات بین ایرانیان قدر و منزلتی والا داشته است. اهمیت آب در نزد ایرانیان نه تنها به دلیل نیازها اولیه که به لحاظ معنوی نیز حائز اهمیت بوده و هست.

در این بین آب در مکان‌هایی نظیر پارک ها و مکان‌های عمومی از اهمیت دو چندان برخوردار است . در این حالت از عنصر آب به عنوان عاملی در جهت زیباسازی محیط استفاده می شود . آبنما به شکل کنونی اش از قرن نوزده میلادی پدید آمد . از نمونه های شاخص آبنما در جهان می‌توان به آبنمای برج خلیفه در امارات و آبنمای هتل وگاس در ایالات متحده اشاره کرد.